شعر در مورد اسم پری

شعر در مورد اسم پریا,شعر درباره اسم پریا,شعر در مورد اسم پری,شعری در مورد اسم پری,شعر در مورد اسم پریسا,شعری در مورد اسم پریسا,شعر درباره اسم پریسا,شعر در مورد اسم پریناز,شعر درباره اسم پری,شعر درمورد اسم پریسا,شعر اسم پریسا,شعر برای اسم پریسا,شعر درباره اسم پریسا,شعر درمورد اسم پریسا,شعر نو اسم پریسا,شعری به اسم پریسا,شعر در وصف اسم پریسا,شعر عاشقانه برای اسم پریسا,شعر نو برای اسم پریسا,شعر راجع به اسم پریسا,شعر درباره اسم پریا,شعر در مورد اسم پریا,شعر درباره اسم پری,شعر در مورد اسم پری,شعری در مورد اسم پری,شعری برای اسم پریسا,شعر برای نام پریسا,شعری در مورد اسم پریسا,شعر برای اسم پریا,شعر با اسم پریا,شعر با اسم پریسا,شعر با اسم پریناز,شعر با اسم پری,شعر با نام پریچهر,شعر با نام پری,شعر برای اسم پری,شعر برای اسم پریناز,شعر درمورد اسم پری

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد اسم پری برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

من راز نگهدار ترین دیو جهانم

آغوش تو صندوق چه ی راز پری هاست..

شعر در مورد اسم پریا

هی! خدا جو! عشق می آید پری جویت کند

عشق می باید که از این رو به آن رویت کند

شعر درباره اسم پریا

نشسته ام به تماشای چشم چون پری ات

که سهم من بشود یک نگاه سرسری ات

شعر در مورد اسم پری

پری ! تو را چه به نامم همین پری خوب است ؟

و یا برای تو تشبیه دیگری خوب است ؟

شعری در مورد اسم پری

آرامش دریای مرا ریخته بر هم

این زن که پری خوست… پری روست… پری شان …

شعر در مورد اسم پریسا

ای که مانند پری های خدا پرنازی

به خودت مثل پری های خدا می­نازی

شعری در مورد اسم پریسا

شبیه قصه نویسی شدم که در همه عمرش

پری ندیده و در دل نهاده عشق پری را

شعر درباره اسم پریسا

من به او می گفتم اما – خوب یا بد- گل پری

گل پری از هر چه حوری وپری زیباتر است

شعر در مورد اسم پریناز

پری رویی، نه… زیباتر، سر زیبایی ات بحث است

به طرزی که کم آوردند توضیح المسائل ها

شعر درباره اسم پری

تو پری باشـــی و تا آن سوی دریا بروی

من به سودای تو یک مرغ مهاجر باشم

شعر درمورد اسم پریسا

 مکن ای لعبت پری زاده

که پری زادگان چنین نکنند

شعر اسم پریسا

 پندار کامشب شب پری یا در کنار دلبری

بی خواب شو همچون پری تا من پری داری کنم

شعر برای اسم پریسا

 دیگران از پری فسون گیرند

از دو چشمت پری فسون گیرند

شعر درباره اسم پریسا

 پری رخا چکنم گر نخوانمت شب و روز

چرا که چاره دیوانگان پری خوانیست

شعر درمورد اسم پریسا

 اگر چون آن پری پیکر در آفاق

پری روی دگر بودی چه بودی

شعر نو اسم پریسا

 رشک رخسار پری بود از لطافت سرخ گل

لاجرم از چشم مشتاقان نهان شد چون پری

شعری به اسم پریسا

 ناگاه چون پری زادگان، آن پری فتاد

وز درد پا، ز پویه و بازیگری فتاد

شعر در وصف اسم پریسا

 پری رویا چرا پنهان شوی از مردم چشمم

پری را خاصیت آنست کز مردم نهان باشد

شعر عاشقانه برای اسم پریسا

 ای مرغ اگر پری به سر کوی آن صنم

پیغام دوستان برسانی بدان پری

شعر نو برای اسم پریسا

 این چنین رخ با پری باید نمود

تا بیاموزد پری رخسارگی

شعر راجع به اسم پریسا

 روی پنهان دارد از مردم پری

تو پری روی آشکارا می روی

شعر درباره اسم پریا

 درون شیشه می آتشی است، همچو پری

سمن رخان چمن را مگر پری خوان است

شعر در مورد اسم پریا

 ای پری راه دیار آن پری پیکر بپرس

خانه قصاب مردم کش از آن کافر بپرس

شعر درباره اسم پری

 شاه پری و انس پری خان که گر بدی

بلقیس پادشاهی ازو کردی اکتساب

شعر در مورد اسم پری

 فسون بخوانم و بر روی آن پری بدمم

از آنک کار پری خوان همیشه افسونست

شعری در مورد اسم پری

 در دل و در دیده دیو و پری

دبدبه فر سلیمان ماست

شعری برای اسم پریسا

 در عشق سلیمانی من همدم مرغانم

هم عشق پری دارم هم مرد پری خوانم

شعر برای نام پریسا

 هر کس که پری خوتر در شیشه کنم زودتر

برخوانم افسونش حراقه بجنبانم

شعری در مورد اسم پریسا

 بر چشمه دل گر نه پری خانه حسن است

ای جان سراسیمه پری دار چرایی

شعر برای اسم پریا

 به سوی شه پری باز سپیدی

وگر پری به گورستان غرابی

شعر با اسم پریا

 نیست عجب صف زده پیش سلیمان پری

صف سلیمان نگر پیش رخ آن پری

شعر با اسم پریسا

 تربیت آن پری چشم بشر باز کرد

یافته دیو و ملک گوهر جان زان پری

شعر با اسم پریناز

 دیده جان شمس دین مفخر تبریز و جان

شاد ز عشق رخش شادتر از جان پری

شعر با اسم پری

 ز آدمی چون پری رمیدم من

تا ز من ای پری رمیدستی

شعر با نام پریچهر

 همچو پری، باش ز خلقان نهان

بر نپری تا نشنوی چون پری

شعر با نام پری

 ای رخ تو حسرت ماه و پری

پر بگشادی به کجا می پری

شعر برای اسم پری

 در شیشه دل تخت نه حکم بکن

ای رشک پری چونکه پری خوان توایم

شعر برای اسم پریناز

 به چهره شدن چون پری کی توانی؟

به افعال ماننده شو مر پری را

شعر درمورد اسم پری

 اگر دیو را با پری دیده ای،

و گر نی، تنت دیو و جانت پری است

شعر در مورد اسم پریا

 دل دیوانه خسرو نکو نیست

چگویم بد پری رخسارگان را

شعر درباره اسم پریا

 ما و رعونت، افسانه کیست

ناز پری بست گردن بمینا

شعر در مورد اسم پری

 کو فضائیکه وا کنیم پری

رفت پرواز با نشیمن ها

شعری در مورد اسم پری

 جولانگه اسرار معانیست عبارت

چندانکه پری ناز کند شیشه ببالد

شعر در مورد اسم پریسا

بیدل) غریب کشور لفظست معنیت

عرض پری بعالم مینا نگاهدار

شعری در مورد اسم پریسا

 بامید پری مینا پرستیم

زشوقت کرد بر ما نازها دل

شعر درباره اسم پریسا

 آینه جهان لطافت کدورتست

نقب پری زشیشه بخارا رسانده ایم

شعر در مورد اسم پریناز

 نه خاک آستانم نه چرخ آشیانم

پری میفشانم کجائیستم من

شعر درباره اسم پری

 ز برق آرزو، خاکستری دید

پراکنده بهر سوئی، پری دید

شعر درمورد اسم پریسا

 بر رخ ساقی پری پیکر

همچو حافظ بنوش باده ناب

شعر اسم پریسا

 سیلاب گرفت گرد ویرانه عمر

وآغاز پری نهاد پیمانه عمر

شعر برای اسم پریسا

 ای پری روی پرنیان رخسار

نازنین خوی و نازنین دیدار

شعر درباره اسم پریسا

 گفتمش ای پری، کرا مانی؟

گفت: بخت رمیده را مانم

شعر درمورد اسم پریسا

 مانند تو آدمی در آفاق

ممکن نبود پری ندیدم

شعر نو اسم پریسا

 دگربار از پری رویان جماش

نمی باید وفای عهد جستن

شعری به اسم پریسا

 وین پری پیکران حلقه به گوش

شاهدی می کنند و جلوه گری

شعر در وصف اسم پریسا

 گر تو پری چهره نپوشی نقاب

توبه صوفی به زیان آوری

شعر عاشقانه برای اسم پریسا

 این چه وجودست نمی دانمت

آدمیی یا ملکی یا پری

شعر نو برای اسم پریسا

 یک لحظه معزمانه پیش آ

جمع آور حلقه پری را

شعر راجع به اسم پریسا

 چون دعوت اشربوا پری دادت

جولانگه عرصه هوا دیدی

شعر درباره اسم پریا

 دروی پریی، پری رخی پنهانست

پس کفر یقین کمینگه ایمانست

شعر در مورد اسم پریا

 سیلاب گرفت گرد ویرانه عمر

آغاز پری نهاد پیمانه عمر

شعر درباره اسم پری

 ز کوی آن پری دیوانه رفتم

نکو کردم خردمندانه رفتم

شعر در مورد اسم پری

 از جرأت پرواز بجائی نرسیدیم

جمعیت بی بال و پری بال و پری بود

شعری در مورد اسم پری

 هر قدر مینا بسنگ آید درین ناموسگاه

خجلت اظهار از روی پری شستست رنگ

شعری برای اسم پریسا

 ای گشاد و بست مژگانت معمای پری

جام در دستست از چشم تو مینای پری

شعر برای نام پریسا

 جان شیرین منی، ای از لطافت چون پری

گر پری جان است، تو از جان شیرین خوشتری

شعری در مورد اسم پریسا

 آن یار کز او خانه ما جای پری بود

سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود

شعر برای اسم پریا

 مه بر زمین نرفت و پری دیده برنداشت

تا ظن برم که روی تو ماست یا پری

شعر با اسم پریا

 فریب رهزن دیو و پری تو چون نخوری

که راه آدم و حوا زده است دیو و پری

شعر با اسم پریسا

 تاره به جام خانه چشمم فکند عکس

این خانه از پری چو پری خانه پر شده است

شعر با اسم پریناز

 تا بدیده است دل آن حسن پری زاد مرا

شیشه بر دست گرفته است و پری خوان شده است

شعر با اسم پری

 این شکل که من دارم ای خواجه که را مانم

یک لحظه پری شکلم یک لحظه پری خوانم

شعر با نام پریچهر

 بال و پری که او تو را برد و اسیر دام کرد

بال و پری است عاریت روز وفات ریخته

شعر در مورد اسم پری

شعر در مورد اسم علی

شعر در مورد اسم علی,شعر در مورد اسم علیرضا,شعر درباره اسم علیرضا,شعر در مورد نام علی,شعر درباره اسم علی,شعر درمورد اسم علیرضا,شعر اسم علیرضا,شعر درباره اسم علیرضا,شعر علی کوچولو,شعر علی کوچولو فروغ فرخزاد,شعر علی کوچولو فروغ,شعر علی کوچولو این مرد کوچک,شعر علی کوچولو یک مرد کوچک,شعر علی کوچولو دیگه کوچیک نیست,شعر علی کوچولو یه مرد کوچک,شعر علی کوچولو دانلود,شعر علی کوچولو قدیمی,شعر علی کوچولو این مرد کوچک,شعر علی اصغر,شعر علی اصغر ترکی,شعر علی اصغر شهریار,شعر علی اصغر حامد زمانی,شعر علی اصغر لالایی,شعر علی اصغر محمد سهرابی,شعر علی اصغر دوبیتی,شعر علی اصغر محرم,شعر علی اصغر روضه,شعر لالایی علی اصغر,شعر علی,شعر علیرضا آذر,شعر علی اکبر,شعر علیرضا آذر,شعر علیرضا آذر تومور,شعر علیرضا آذر هم مرگ,شعر علیرضا آذر عشق,شعر علیرضا آذر اتاق,شعر علیرضا آذر صحنه,شعر علیرضا آذر اثر انگشت,شعر علیرضا آذر لیلی,شعر علیرضا آذر دو در یک,شعر علی اکبر دهخدا,شعر علی اکبر برقعی,شعر علی اکبر شیدا,شعر علی اکبر حسین,شعر علی اکبر ترکی,شعر علی اکبر روضه,شعر علی اکبر شهادت,شعر علی اکبر رائفی پور,شعر علی اکبر لطیفیان امام رضا,متن شعر علی کوچولو فروغ فرخ زاد

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد اسم علی برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

مبادا دشمنی ها پا بگیرد

حدیث نفس، در دل جا گیرد

هر آن کس را که من مولای اویم

مبادا جز علی مولا بگیرد!

شعر در مورد اسم علی

ما قوم عجم به باده عادت داریم

 بر پیرمغان «علی» ارادت داریم

شعر در مورد اسم علیرضا

 فریاد زدم : علی – پناهم دادند

 اینگونه به این میکده راهم دادند

شعر درباره اسم علیرضا

 با دیدن این شوق عنایاتی کرد

 لبخند علی مرا خراباتی کرد

شعر در مورد نام علی

گویم به تو حرف عشق بی پرده علی

 این شور، مرا به رقص آورده علی

شعر درباره اسم علی

گم می شود در غربت شب های کوفه

در لابلای نخلها، تنهای کوفه

کوه است کوه اما دگر از پا نشسته

سر می کند در چاه غم دریای کوفه

شعر درمورد اسم علیرضا

خسته شده از سُستی این قوم صد رنگ

خسته شده از شاید و امای کوفه

با نان و خرما می رود کوچه به کوچه

اما چرا نفرین؟ مگر مولای کوفه …

شعر اسم علیرضا

جز جود و رحمت از امام ما چه دیدند؟

ای وای از نامردمان ای وای کوفه

یارب بگیر از قدر نشناسان علی را

سر آمده صبر از ملالت های کوفه

شعر درباره اسم علیرضا

مانند چشمانش دل عالم گرفته

آماده‌ی رفتن شده آقای کوفه

اما نگاهش بی کران بی کسی هاست

دلشوره دارد از غم فردای کوفه

شعر علی کوچولو

روزی که می آید به شهر نانجیبان

با دست بسته، جان به لب، زهرای کوفه

روزی که خون می بارد از چشمان غیرت

از طعنه های تلخ و جانفرسای کوفه

شعر علی کوچولو فروغ فرخزاد

بر روی نی سوی لب غرق به خونی

سنگ بلا می بارد از هر جای کوفه

می میرد از اندوه گوش و گوشواره

دارد خبر از بغض بی پروای کوفه

شعر علی کوچولو فروغ

می پرسد از راه نجف طفل یتیمی

ذکر لبش: بابای من! بابای کوفه!

شعر علی کوچولو این مرد کوچک

علی امشب میان کوچه ها تنهاتر از ماه است

پریشان تر ز مرغان عزادار شبانگاه است

به روی ارغوانش عطر لبخندی شکوفا شد

علی آیا ز توفیقی که امشب دارد آگاه است؟

شعر علی کوچولو یک مرد کوچک

شتاب گام هایش بیشتر می گردد از نبض اش

مسیر زندگی در چشم او امشب چه کوتاه است

خزیده در ردای شب تمام ناجوانمردی

و شمشیری که قصدش فرق خورشید سحرگاه است

شعر علی کوچولو دیگه کوچیک نیست

علی آرام می سوزد علی آرام می جوشد

علی آرام می نوشد از آن جامی که دلخواه است

میان چشم هایش قطره ی اشک شکوفا شد

میان چشم هایی که دلیل هر چه گمراه است

شعر علی کوچولو یه مرد کوچک

علی آرام می گرید ز داغ کودکانی که

فراق مهربانی ها بر آنها سخت جانکاه است

یتیمان کاسه های شیر را بر خاک اندازید

مجال دلنوازی با علی بسیار کوتاه است

شعر علی کوچولو دانلود

صدایی آشنا می آید از اعماق تاریکی

نوای بغض نخلستان و/ یا غم مویه ی چاه است

هنوز از مسجد کوفه پس از کوچ علی بینی

که ذکر دائم گلدسته هایش : «فزتُ و الله» است

شعر علی کوچولو قدیمی

در پیش علی دم از مسیحا کم زن

عیسی ز دم علی مسیحا دم شد

شعر علی کوچولو این مرد کوچک

سکان زمین و آسمان است علی

سلطان همه جهانیان است علی

گلواژه ی منشق از علی اعلاست

سر چشمه ی فیض بی کران است علی

شعر علی اصغر

آوازه ی او ز هفت اقلیم رسد

مشهور به هفت آسمان است علی

سر سلسله خلیل عبادالرحمن

آن بنده ی سر به آستان است علی

شعر علی اصغر ترکی

برتر ز علی رب جلی خلق نکرد

آقای همه بهشتیان است علی

از بعد نبی بر همه ی مخلوقات

از جانب دوست ارمغان است علی

شعر علی اصغر شهریار

اول وصی پیمبر اعظم اوست

بر دین رسول روح و جان است علی

شاگرد محمد امین است ولی

استاد همه پیمبران است علی

شعر علی اصغر حامد زمانی

دستور تمام انبیا در دستش

حق را شب معراج لسان است علی

هستند امامان مبین رهرو او

یعنی که امیر کاروان است علی

شعر علی اصغر لالایی

همتای امیر عشق تنها زهرا ست

با دخت رسول همزبان است علی

بر هر نبی و ولی ولی الله است

مولای جمیع انس و جان است علی

شعر علی اصغر محمد سهرابی

در نور محبتش پر از جاذبه است

محبوب قلوب شیعیان است علی

بر غیب و شهود حاکم و سلطان است

آگاه ز راز کهکشان است علی

شعر علی اصغر دوبیتی

جنت یکی از صنایع دستانش

صنعتگر آفریدگان است علی

ایمان و نماز و اصل اسلام علی است

توحید و معاد عارفان است علی

شعر علی اصغر محرم

مفتاح علوم ایزدی در نزدش

دیباچه ی علم لا مکان است علی

این است گواه لا مکان بودن او

یک شب به چهل مکان عیان  است علی

شعر علی اصغر روضه

مولا و امام متقین کیست علی است

حقا که امیر مومنان است علی

سلمان که سبو از می منّا نوشید

او ظرف و در آن قطره چکان است علی

شعر لالایی علی اصغر

میثم سر دار از علی می گوید

با لله می وصل عاشقان است علی

قنبر که غلامی علی منصب اوست

او سالک و پیر راهدان است علی

شعر علی

در مرکز وحی کاتب وحی علی است

بر حامل وحی تر جمان است علی

گنجینه ی مخفی معارف مولاست

آئینه ذات مستعان است علی

شعر علیرضا آذر

تفسیر مبین فطره الله علی است

عشقش به دل پیر و جوان است علی

آیات مبین مدیحه اوصافش

هر سوره و آیه آرمان است علی

شعر علی اکبر

قرآن بدون او به قرآن جعلی است

تا ناطق و منطق و بیان است علی

دانید که سرّ اسم اعظم در چیست

اکسیر به رمز کن مکان است علی

شعر علیرضا آذر

در اولُ الاولین عیان کیست علی است

در آخر الآخرین نهان است علی

احسان قدیم و حکم فرمای ازل

مسجود همه فرشتگان است علی

شعر علیرضا آذر تومور

موسای قلندر از علی نیل گشود

بر کشتی نوح پشتوان است علی

عیسا نه به خویش مرده را زنده کند

تجدید حیات مردگان است علی

شعر علیرضا آذر هم مرگ

میزان و قسیم نار و جنت حیدر

آری به صراط میزبان است علی

عنوان علی به چهره ها منقوش است

نامش به رخ موالیان است علی

شعر علیرضا آذر عشق

با این همه مظهر العجائب  بشر است !

یا اینکه خداوند جهان است علی

افتاده بیا که دستگیر تو علی است

بر بازوی نا توان توان است علی

شعر علیرضا آذر اتاق

بر سائل خود زکات بخشد به رکوع

با قاتل خویش مهربان است علی

نیروی ولایتش محک بر همگان

بر جمع خلایق امتحان است علی

شعر علیرضا آذر صحنه

در روز نبرد تک سوار عرب است

در عرصه صبر قهرمان است علی

خیبر شکن و صف شکن و بت شکن است

هنگام مصاف پهلوان است علی

شعر علیرضا آذر اثر انگشت

هر ضربه که می زند به شیطان رجیم

تضمین بهشت جاودان است علی

لشگر عددی نبود در حرب علی

 تشنه به قتال کافران است علی

شعر علیرضا آذر لیلی

در معرکه چشم فتنه را کور کند

شمشیر به فرق دشمنان است علی

با خنده مظلوم علی خشنود است

ویران گر ظلم پیشه گان است علی

شعر علیرضا آذر دو در یک

با اشک یتیم دیده اش بارانی

با قوْتِ فقیر شادمان است علی

قانع به نمک و قرص نانی باشد

با اینکه نعیم آب و نان است علی

شعر علی اکبر دهخدا

آن زاهد شب که شیر روزش خوانند

سالار همه دلاوران است علی

آری سه طلاقه کرد دنیایی را

الحق که امام زاهدان است علی

شعر علی اکبر برقعی

هر ذائقه با ولای او شیرین است

عطر گل و طعم زعفران است علی

او را نشناخت جز خدا و احمد

از بس که لطیف و دلستان  است علی

شعر علی اکبر شیدا

آن میر مهیمنی که ما را در حشر

از دوزخیان نگاهبان است علی

روزی که کسی به داد امت نرسد

آنکس که به فکر دوستان است علی

شعر علی اکبر حسین

امضای شفاعت است با مهر علی

در حشر جواز مومنان است علی

آرامش شیعیان عا لم مهدی است

آرامش صاحب الزمان است علی

شعر علی اکبر ترکی

از عدل علی که می توان گفت سخن

جایی که شهید هر زمان است علی

شعر علی اکبر روضه

علی ست مرغ حق و کعبه آشیانه اوست

حریم عشق پر از دلنشین ترانه اوست

پس از گذشت زمانها هنوز گوش بشر

بنغمه ­های دل انگیز و عاشقانه اوست

شعر علی اکبر شهادت

زلال چشمه زمزم کجا و اشگ علی

صفای این حرم از گریه شبانه اوست

علی ست محرم اسرار رب بی همتا

کلید دار عطابخش هر خزانه اوست

شعر علی اکبر رائفی پور

بهشت ماحضر سفره عطای علیست

جحیم سوزش یک ضرب تازیانه اوست

وسیله کرم ذات حق یدالله است

خدای هر چه ببخشد علی بهانه اوست

شعر علی اکبر لطیفیان امام رضا

علی به پله آخر رسید در ایمان

نبی سر است و علی پای تا به شانه ی اوست

علی است خانه یکی با خدای بی همتا

درون بیت خدا زادگاه وخانه اوست

متن شعر علی کوچولو فروغ فرخ زاد

علی است فرد نمودار خلقت کامل

که عقل در عجب از خالق یگانه اوست

مقام صید علی برتر از تفکر ماست

چو بی نظیر بعالم غم زمانه اوست

شعر در مورد اسم علی

تو صید شیرخدا بین که روبهی مکار

بقصد کشتن زهرا در آستانه اوست

حسان معرف الله شد ولی الله

 چو در تمام صفات علی نشانه اوست

شعر در مورد اسم علیرضا

حقّا که حقیقتاً علی حق باشد

حق است علی ز حق که بر حق باشد

دیدیم خطی به دفتر لم یزلی

حق با علی و علی مع الحق باشد

شعر درباره اسم علیرضا

این گفت: بزرگ و نامدار است علی

آن گفت که مرد روزگار است علی

امّا به حقیقت او نه آنست و نه این

آیینه ذات کردگار است علی

شعر در مورد نام علی

هزار آتش اگر در پوست داری

نسوزی گر علی را دوست داری

اگر مهر علی در سینه ات نیست

بسوزی گر هزاران پوست داری

شعر درباره اسم علی

چون نامه اعمال مرا پیچیدند

بردند به میزان عمل سنجیدند

بیش از همه کس گناه ما بود ولی

ما را به محبّت علی بخشیدند

شعر درمورد اسم علیرضا

نه خدا، شیعه تو را می خواند

نه جدایت ز خدا می داند

یا علی چرخ زمان را شب و روز

گردش چشم تو می چرخاند

شعر اسم علیرضا

از علی آموز اخلاص عمل

شیر حق را‌دان مطهر از دغل

شعر درباره اسم علیرضا

تا صورت پیوند جهان بود علی بود

تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود

آن قلعه گشایی که در قلعه‌ی خیبر

برکند به یک حمله و بگشود علی بود

شعر علی کوچولو

آن گرد سرافراز که اندر ره اسلام

تا کار نشد راست نیاسود، علی بود

شاهی که ولی بود و وصی بود علی بود

سلطان سخا و کرم و جود علی بود

شعر علی کوچولو فروغ فرخزاد

آن شیر دلاور که برای طمع نفس

بر خوان جهان پنجه نیالود، علی بود

سر دو جهان جمله ز پنهان و ز پیدا

شمس الحق تبریز که بنمود، علی بود

شعر علی کوچولو فروغ

آن عارف سجّاد، که خاک درش از قدر

بر کنگرهی عرش بیفزود علی بود

مسجود ملایک که شد آدم، ز علی شد

آدم چو یکی قبله و مسجود علی بود

شعر علی کوچولو این مرد کوچک

هم آدم و هم شیث و هم ادریس و هم الیاس

هم صالح پیغمبر و داوود علی بود

هم موسی وهم عیسی و هم خضر و هم ایوب

هم یوسف و هم یونس و هم هود علی بود

شعر علی کوچولو یک مرد کوچک

آن لحمک لحمی، بشنو تا که بدانی

آن یار که او نفس نبی بود علی بود

موسی و عصا و ید بیضا و نبوت

در مصر به فرعون که بنمود، علی بود

شعر علی کوچولو دیگه کوچیک نیست

عیسی به وجود آمد و در حال سخن گفت

آن نطق و فصاحت که در او بود علی بود

خاتم که در انگشت سلیمان نبی بود علی بود

آن نور خدایی که بر او بود علی بود

شعر علی کوچولو یه مرد کوچک

آن شاه سرافراز که اندر شب معراج

با احمد مختار یکی بود علی بود

محمود نبودند کسانی که ندیدند

کاندر ره دین احمد محمود علی بود

شعر علی کوچولو دانلود

آن کاشف قرآنکه خدا در همه قرآن

کردش صفت عصمت و بستود علی بود

چندان که در آفاق نظر کردم و دیدم

از روی یقین در همه موجود، علی بود

شعر علی کوچولو قدیمی

هم اول و هم آخر و هم ظاهر و باطن

هم عابد و هم معبد و معبود، علی بود

این کفر نباشد، سخن کفر نه این است

تا هست علی باشد و تا بود علی بود

شعر علی کوچولو این مرد کوچک

بهترین رهبر ابناء بشر کیست علیست     

به یتیمان ستم دیده پدر کیست علیست

داشت ایزدبه صدف یک دُر یک گوهر ناب       

 دُر یکدانه نبی هست و گهر کیست علیست

شعر علی اصغر

آنکه بر دوش رسول مدنی پای نهاد

تا کند بتکده ها زیر و زبر کیست علیست

کس نگفته است سلونی بجهان بهر بشر

انکه فرمود و به ما داد خبر کیست علیست

شعر علی اصغر ترکی

آنکه بر جای نبی خفت که از راه وفا

کند از جان نبی دفع خطر کیست علیست

آنکه با دیدن رخسار غم آلود یتیم

اشک می ریخت به دامن چو گهر کیست علیست

شعر علی اصغر شهریار

آنکه می برد غذای فقرا بر سر دوش

نیمه شب بر سر هر کوی و گذر کیست علیست

آنکه در خانه حق آمد و از خانه حق

بست از دار جهان بار سفر کیست علیست

شعر علی اصغر حامد زمانی

آنکه شق القمر از تیغ عدو گشت سرش

بر سر سجده بهنگام سحر کیست علیست

شعر در مورد اسم علی

شعر در مورد ذوق

شعر در مورد ذوق,شعر ذوق,شعر درباره ذوق,شعر جدید ذوق,شعر در وصف ذوق,شعری درباره ذوق,شعری در مورد ذوق,شعر برای ذوق,شعر در مورد ذوق زدگی

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد ذوق برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

وقتی بیایی روز و شب چون کودکان نو سخن

با ذوق ، در دنیای تو شیرین زبانی می کنم

شعر در مورد ذوق

لیک چراغ ذوق هم اینهمه کشته داشتن

چشمه به گل گرفتن و ماه به چاه کردن است

شعر درباره ذوق

آنقدر نومیدم که وقت تشنگی  حتی

ذوق توهم  بین دریا و سرابم نیست

شعر در وصف ذوق

ذوق شعرم را کجا بردی؟ که بعد از رفتنت

عشق و شعر و دفتر و خودکار آرامم نکرد

شعر حافظ در مورد ذوق

ذوق سرودنم، کلماتِ نوشتنم

دکتر! تمام خویشتنم درد می کند

شعر سعدی در مورد ذوق

تازه شعری سروده ام از تو

غزلی چون خود شما زیبا

تو که گوشت بر این دقایق نیست

باز هم ذوق گوش ماهی ها

شعر مولانا در مورد ذوق

 ذوق شعر آنچنانی نیست در فهرست من

عشق بازی در خیالت با تمنای تو چند؟

شعر عطار در مورد ذوق

نه شور عارفانه ای ، نه ذوق شاعرانه ای

قرار عاشقانه ام ، شتاب در شتاب شد

شعر خیام در مورد ذوق

چه بی ذوق است استادی که با صد خون دل آموخت

به انگشتان زیبای تو این نُت های غمگین را

شعر پروین اعتصامی در مورد ذوق

خوش به حال من ودریا و غروب و خورشید   

 و چه بی ذوق جهانی که مرا با تو ندید

شعر فروغ فرخزاد در مورد ذوق

وقتِ عشق بازی!

دست هایم‌ چقدر ‌می‌آیند به من!

وقتی تو را هر لحظه با ذوق

به چشم‌هایم نشان می دهم‌!

دست هایم را دوست دارم…

پرند از تو!

شعر جدید در مورد ذوق

می روی که خوشبخت شوی

و من

حال کودکی را دارم

که نخ بادبادکش پاره شده…

مانده

برای اوج گرفتنش

ذوق کند

یا برای از دست دادنش

گریه…!

شعر زیبا در مورد ذوق

 با ذوق مسکین رستمی بی ذوق رستم پرغمی

گر ذوق نبود یار جان جان را چه باتمکین کند

شعر قشنگ در مورد ذوق

 سرود ذوق فراوان شنیده ای، اکنون

بیا، ز خسرو ذوق فغان و زاری پرس

شعر جالب در مورد ذوق

 به ذوق مطرب و می روزها به شب کردی

شبی به ذوق مناجات کردگار مخسب

شعری در مورد ذوق

 ناخوشیها از دل بی ذوق ماست

ذوق اگر باشد همه دنیا خوش است

شعری درباره ذوق

 هر عنکبوت جوله در تار و پود آن چه

از ذوق صنعت خود ذوق دگر نداند

شعر ذوق

 پوست بدرد ز ذوق عشق چو پیدا شود

لیک کجا ذوق آن کو کندت ناپدید

شعر برای ذوق بچه

 دروازه هستی را جز ذوق مدان ای جان

این نکته شیرین را در جان بنشان ای جان

شعر نیما در مورد ذوق

 ایا دلی چو صبا ذوق صبح ها دیده

ز دیده مست شدی یا ز ذوق نادیده

شعر سهراب سپهری در مورد ذوق

 اندر شکر نیابی ذوق نبات غیب

آن ذوق را هم از لب و دندان خویش جوی

شعر مریم حیدرزاده مورد ذوق

 تاب رخت آفتاب ناورد

ذوق لب تو شراب ناورد

شعر بابا طاهر مورد ذوق

 ذوق فقیران خاقان نیابد

عیش گدایان سلطان ندارد

شعر فرخی سیستانی مورد ذوق

 در دل هر که ذوق شبگیرست

خنده صبح، خنده شیرست

شعر سیمین بهبهانب در مورد ذوق

 پروانه که ذوق سوختن یافت

نبود به شعاع شمع خشنود

شعر اخوان ثالث در مورد ذوق

 روز اگر مکسب و سوداگریست

ذوق دگر دارد سودای شب

شعر خواجوی کرمانی در مورد ذوق

 بیا که چاره ذوق حضور و نظم امور

به فیض بخشی اهل نظر توانی کرد

شعر وحشی بافقی در مورد ذوق

 زهره سازی خوش نمی سازد مگر عودش بسوخت

کس ندارد ذوق مستی میگساران را چه شد

شعر فردوسی در مورد ذوق

 ز میوه های بهشتی چه ذوق دریابد

هر آن که سیب زنخدان شاهدی نگزید

شعر نظامی در مورد ذوق

 خامان ره نرفته چه دانند ذوق عشق

دریادلی بجوی دلیری سرآمدی

شعر حسین پناهی در مورد ذوق

 کسی که آگهی از ذوق عشق جانان یافت

ز خویش حیف بود، گر دمی بود آگاه

شعر نادر مادرپور در مورد ذوق

 ذوق مستی، در دل افسرده نیست

زنده بی عشق تو، کم از مرده نیست

شعر نصرت رحمانی در مورد ذوق

 به دوستی که اگر زهر باشد از دستت

چنان به ذوق ارادت خورم که حلوا را

شعر مصطفی رحماندوست در مورد ذوق

 دل ما بی لب لعل تو ندارد ذوقی

همه دانند که باشد ز نمک ذوق کباب

شعر محمد علی بهمنی در مورد ذوق

 ز باد نکهت دو تات می جوئیم

ز باده ذوق لب جان فزات می جوئیم

شعر ناهید عباسی در مورد ذوق

 گر ذوق شکر تو سکندر بیافتی

سیرآمدی ز چشمه حیوان چنانکه من

شعر مسعود فردمنش در مورد ذوق

 عشق آدمیتست گر این ذوق در تو نیست

همشرکتی به خوردن و خفتن دواب را

شعر اردلان سرفراز در مورد ذوق

 جان در تن مشتاقان از ذوق به رقص آید

چون باد بجنباند شاخی ز گلستانت

شعر در مورد ذوق

 چه ذوق از ذکر پیدا آید آن را

که پنهان شوق مذکوری ندارد

شعر در مورد ذوق

 عاشق آنست که بی خویشتن از ذوق سماع

پیش شمشیر بلا رقص کنان می آید

شعر در مورد ذوق

 چنان به ذوق و نشاط آمدم که گوئی باز

بهار عشق و شبابست این شب پائیز

شعر در مورد ذوق

 ذوق همچشمی ندارد شهرتم با آفتاب

گرد عالم از چه دارد چرخ سرگردان مرا؟

شعر در مورد ذوق

 غیرت من صائب از همکار باشد بی نیاز

ذوق کار خویش باشد کارفرمایی مرا

شعر در مورد ذوق

 تا مباد آگاه از ذوق گرفتاری شوند

می کنم آزاد طفلان را ز مکتب خانه ها

شعر در مورد ذوق

 چنان شد عام در ایام ما ذوق گرفتاری

که آزادی کند دلگیر اطفال دبستان را

شعر در مورد ذوق

 خمار درد نوشان را می ناصاف می باید

توان در خاکساری یافت ذوق خاکبازی را

شعر خیام در مورد ذوق

 تا ذوق درونم خبری می دهد از دوست

از طعنه دشمن به خدا گر خبرستم

شعر در مورد ذوق

 در دام تو محبوسم در دست تو مغلوبم

وز ذوق تو مدهوشم در وصف تو حیرانم

شعر در مورد ذوق

 تا به کرم خرده نگیری که من

غایبم از ذوق حضور ای صنم

شعر در مورد ذوق

 سخن شیرین همی گویی به رغم دشمنان سعدی

ولی بیمار استسقا چه داند ذوق حلوا را؟

شعر در مورد ذوق

 به امیدت طربناکم به عشقت ( . . . )

گهی از ذوق می گریم گهی از شوق می خندم

شعر در مورد ذوق

 نداند گاو کردن بانگ بلبل

نداند ذوق مستی عقل هشیار

شعر خیام در مورد ذوق

 ترا که ذوق سخن نیست فکر ساغر کن

که گشت چاک گریبان شرابخانه ما

شعر در مورد ذوق

 غنیمت است دمی آب خوش درین عالم

به ذوق آب خمارست می پرستی ما

شعر در مورد ذوق

 ما را توقع صله صائب ز خلق نیست

کز ذوق کار خویش بود مزد کار ما

شعر در مورد ذوق

 به ذوق مطرب و می روزها به شب کرد

ی شبی به ذوق مناجات کردگار مخسب

شعر در مورد ذوق

 ما ذوق لب گزیدن خمیازه یافتیم

ارزانی تو باد ز رطل گران شراب

شعر در مورد ذوق

 خرده راز شرر در سینه اش سیماب شد

سنگ از روزی که ذوق صحبت آهن شناخت

شعر در مورد ذوق

 صائب ار ذوق تماشا گرد دل می گرددت

هیچ دامی همچو دام طره شبرنگ نیست

شعر در مورد ذوق

 ذوق خاموشی زبانم را به حرف آورده بود

این جرس را اشتیاق پنبه بر فریاد داشت

شعر در مورد ذوق

 ذوق نظاره گل در نگه پنهان است

ای مقیمان چمن، رخنه دیوار کجاست؟

شعر در مورد ذوق

 شد فلک درصدد معرکه سازی، اکنون

کز دل کودک ما ذوق تماشا برخاست

شعر در مورد ذوق

 بر لب خود بوسه ده، آنگه ببین

ذوق آب زندگانی ساقیا

شعر در مورد ذوق

 ز ذوق با خبری آنکه را خبر باشد

به نزد او سخن ناقصان خرافات است

شعر خیام در مورد ذوق

 بر لب خود بوسه زن، آنگه ببین

ذوق آب زندگانی ای پسر

شعر درباره ذوق

 تا ذوق می و خمار یابی

باید که شوی تو نیز قلاش

شعر در مورد ذوق

 طیره از زلف او ریاض بهشت

خجل از ذوق او نعیم وصال

شعر در مورد ذوق

 من فروغی گشتم از ذوق لب او نکته سنج

شکری را طوطی شیرین زبان تازه است

شعر در مورد ذوق

 کس دل ز غمزه ات به سلامت نمی برد

الا کسی که صاحب ذوق سلیم نیست

شعر درباره ذوق

 گردید امید دلم از ذوق فراموش

هرگه که مرا دیده به امیدگه افتاد

شعر در مورد ذوق

 دل عاشق چو جرم مه صافی

ذوق پیش آمده به وصافی

شعر در مورد ذوق

 تا دلم را هوای باطل بود

جانم از ذوق عشق عاطل شد

شعر در مورد ذوق

 ذوق لذت شناس شاهد باز

کرده در عشق نغمه ها آغاز

شعر درباره ذوق

 این بگفت و براند از سر شوق

سخن اندر میان به غایت ذوق

شعر در مورد ذوق